- старцаваць
- старцаваць
незак., разм.
Просить подаяния, милостыню.А сёлета давядзецца з самай восені старцаваць. А ў каго яго (хлеба) старцаваць? Хіба што ў багацейшых асталося леташняе. Сабаленка. Убачыўшы, што далей цярпець няма як, бацька ў горад падаўся - старцаваць у немцаў: можа хто дасць, што яму не трэба. Сачанка.
Самабытнае слова: Слоўнік беларускай безэквівалентнай лексікі (у рускамоўным дачыненні). Менск: Беларуская Энцыклапедыя. Ірына Шкраба. 1994.